Αλλοδαποί φαίνακες και ημεδαποί απατεωνίσκοι......

Γράφει ο Πάσχος Μανδραβέλης στο τελευταίο του άρθρο στην Καθημερινή: " ΄Ενα πράγμα που θέλουμε να ξεχνάμε είναι οτι το πελατειακό κράτος δεν έχει μόνο πάτρωνες. Εχει και πελάτες". Φαίνεται όμως οτι ο ,συμπαθής κατα τα άλλα, δημοσιογραφος και συντοπίτης μας θέλει διακαώς να ξεχάσει οτι απαραίτητη προυπόθεση ύπαρξης πατρώνων και πελατών είναι η ύπαρξη οίκων ανοχής και εταίρων. Χωρίς τους τελευταίους κανένας πάτρωνας δεν δυναται να προσφέρει προστασία και κανένας πελάτης να δεχτεί ηδονικές περιποιήσεις!!
Η για να το θέσουμε διαφορετικά. Αυτο που ενδιαφέρει σήμερα τον έλληνα πολίτη δεν είναι τόσο  να τιμωρηθουν οι διάφοροι πάτρωνες και πελάτες του εγχώριου συστήματος εξουσίας όσο να βρεθούν αυτοί που έφτιαξαν και συντήρησαν τους εγχώριους οίκους ανοχής και διένειμαν τους διάφορους ρόλους. Και αν πολλοί απο δαύτους αναπαύονται εδώ και καιρό στους ασφόδελους λειμώνες του κάτω κόσμου, υπάρχουν αρκετοί που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, με τους περισσότερους εξ αυτών να καμώνονται σήμερα τους τιμητές και να περιφέρονται δεξιά και αριστερά ασκώντας κριτική και ζητώντας άμεσες λύσεις. Και το φαιδρότερο όλων είναι οτι προσπαθούν με μιντιακά συγχωροχάρτια που τους χορηγεί ο εκάστοτε μεγαλοεργολάβος-ποντίφικας να ελαττώσουν τα χρόνια παραμονής τους στο πολιτικό καθαρτήριο και να επιστρέψουν μιά ώρα αρχύτερα ,αγνοί και αμόλυντοι στο πολιτικό παίγνιο . Εξού και η δήλωση γνωστού αντιπολιτευτικού γυαλαμπούκα, γραφικού αυλικού της Σαμαρικής αυλής, ο οποίος σε ερώτηση συναδέλφου του για το εαν το κόμμα του έχει ευθύνες για την σημερινή κατάσταση απάντησε ως εξής : "εννοείται πως και εμείς έχουμε τις ευθύνες μας. Αλλα η περίοδος αυτομαστιγώματος μας έλαβε τέλος" !!!! Μόνο που το αυτομαστίγωμα, τραγικέ αυλοκόλακα,  αποτελεί θρησκευτική πράξη εξάγνισης και όχι πολιτική πράξη μετάνοιας για τα εγκλήματά σας. Και το όποιο πλεόνασμα αξιομισθίας των νέων σας αρχηγών- οι οποίοι ειρήσθω εν παρόδω μόνο νέοι δεν είναι σε αυτο το σάπιο σύστημα εξουσίας-   δεν επαρκεί επ΄ουδενί για να ισοφαρίσει το δικό σας έλλειμμα και να σας δοθεί έτσι  η πολυπόθητη άφεση αμαρτιών.....

ΥΓ1: Οι Φαίνακες αποτελούσαν κατα την αρχαιότητα μυθολογικούς δαίμονες, τους οποίους επικαλούνταν και ζητούσαν τη βοήθειά τους οι αρχαίοι Αθηναίοι  όσες φορές επιθυμούσαν να εξαπατήσουν κάποιον άνθρωπο. Κάτι δηλαδή σαν τους ξενόφερτους μνημονιακούς που κάθησαν στο σβέρκο μας κατόπιν προσκλήσεως των εδώ κρατούντων για να μας εξαπατήσουν, πείθοντάς μας ότι για όλα τα ανομήματα της μεταπολίτευσης ευθυνόμαστε εμείς.