Ομολογώ πως το επιτακτικό της σκέψης σου απο καιρό περίμενα στο ανεπίβολο του νού μου να προστρέξει . Για τούτο είχα επιμελώς φροντίσει και σχετικά προετοιμαστεί μιας και αγκυροβόλι πρόθυμο στων αφιλόξενων νευρώνων τους σκοτεινούς βυθούς μου δύσκολα βρίσκει πιά κανείς . Αν και για να μαι ειλικρινής ξαφνιάστηκα κάπως απ΄ της οργής σου την ορμή, αυτής που και το δίκαιο με ρετάλια αδικίας ντύνει και της έντιμης της κρίσης τις αισθητές αναταράξεις, ανεπαίσθητες τις κάνει. Ανέγγιχτα έστεκαν ολα αυτά που ιστορείς στην άκρη του μυαλού μου προσμένωντας της αφορμής το άγγιγμα για να ξεχυθούν εντός μου.....
Προτάσεις ζητάς. Το ξέρω. Βλωμούς απο τα πρίν φτιαγμένους για ευαίσθητα στομάχια. Ακου λοιπόν τι θεωρώ εγώ σωστο για της πόλης σου τον μέλλοντα τον χρόνο.
Ξερίζωσε τα άχρηστα ζιζάνια που δεν αφήνουν της πόλης σου τις ρίζες να θεριέψουν. Συνήθεια πολύτιμη απέκτησαν αυτές να είναι πιο γερές απ΄ την πλευρά των δυνατών ανέμων. Και αμάθητες καθώς ήταν οι δικές σου στων δυτικών αγέρηδων την νιόφερτη μανία χρειάζονται μεγάλωμα απ΄ την πλευρά εκείνη. Και τα ζιζάνια, το ξέρεις καλά, δεν επιτρέπουν τέτοιες λύσεις.
Αν δεν απατώμαι δώρο πολύτιμο σου έφερε κάποτε ο γοργοφτερος Ερμής απ των θεών τις μήτρες. Για να ξορκίσουνε αυτοί της διαλογής τα επιμήθεια τα λάθη. Αιδώς και δίκη ονομαζονταν αν δεν με απατά το ταραγμένο του μυαλού μου. Με εντολή σαφή να μοιραστούν σε όλους τους ανθρώπους. Βάλτες λοιπόν εμπρός σου και ασε της δύναμης τους την ορμή να κάνει τη δουλειά της.
Φωναξε και τους μισητούς τους δανειστές . Αυτούς που χρόνια τώρα εξαγόραζαν της ψυχής σου το ακριβό με μέταλλα φτηνιάρικα φτιαγμένα απ΄ της Αργείας Ηρας τους χρυσούς χαλκάδες. Αυτή ελευθερωθηκε απο δαύτους μα τα δεσμά της έγιναν δεσμά δικά σου. Εξάλλου τι περίμενες απο του Δημοδίκη, του Εριχθόνιου και του Λύκου τις εμπνεύσεις; Αυτών που κατα πώς εξιστορούν οι μύθοι συνέλαβαν την ιδέα των χρημάτων; Φτιαγμένα γίνηκαν αυτά για να αφαιρούν την δίκη απο τον δήμο, τροφή εξαγοράς να δίνουν στις χθόνιες Ερινύες και των λύκων τις σαρκοφάγες τις συνήθειες δωρίσματα στους δόλιους τους ανθρώπους. Σε επεισαν οι απληστοι οτι χωρίς αυτά το ευ ζην δεν πρόκειται ποτέ σου να αποκτήσεις . Και εσύ σαν το παιδί φοβήθηκες απ΄ τα αργυρά τους τα τελώνια και δέχτηκες χωρίς περίσκεψη την μοίρα σου να ορίζουν . Και σου το λέω επιστήθιε φίλε μου. Πόλη ανθρώπων που έμαθε τριάκοντα αργύρια να παίρνει απο θηρία αργυρώνητα , για να αγοράζει χειροκροτημα, γονυκλισίες και λοιπές μικροεκδουλεύσεις γρήγορα θα βρεί εμπρός της τους μισητούς τριάκοντα τυράννους. Ακόμα και αν νομοθέτη αυστηρό ορίσει και νόμους πολλους δρακόντειους θεσπίσει δεν θα αργήσει η μέρα που ένας Δρακοντίδης θα βρεθεί στης Εκκλησίας το πλήθος και με ευκολία περισσή την δια βοής τη ψήφο θα υποκλέψει ζεύοντας τους τύραννους αυτούς στης πόλης σου τα ζύγια. Ανάγνωση διττή έχουν όλα στη ζωή αγαπητέ μου φίλε. Εφιάλτης έδειξε στους ασιάτες βάρβαρους την Ατραπό την Ανοπαία αλλα και Εφιάλτης έφτιαξε των Αθηνών το κλέος . Το θέμα είναι ποιόν Εφιάλτη εσύ φιλοξενείς εντός σου.
Ασπόνδυλοι με ραφιναρισμένους τρόπους. Αυτοι σε ορίζουν και αυτοί σε διοικούν. Oχι απο καπρίτσιο κάποιου πολιτεύματος ή άλλη της τυχής εμμονή. Αλλά γιατί εσύ επέλεξες αυτούς να ξεχωρίζεις. Εσύ την λιγοστή την συρμαγιά των ικανών ανθρώπων επιπόλαια τη σπατάλησες, ξοδεύοντάς την σε ανούσια θεάματα και φαιδρές φιλοφρονήσεις και τώρα , το καταλαβαίνω, είναι δύσκολο να χτίσεις πολιτεία δίχως το χρήσιμο της ακριβής της συνδρομής τους. Ευκολο είναι να απαξιώνεις την προκλητική πολλές φορές και φλύαρη αξία. Ισως γιατί αδυνατείς μαζί της να μιλήσεις. Ισως γιατί θέλει παίδευση του νού μεγάλη για να κερδίσεις την αγενή την προσοχή της. Ισως πάλι γιατί είναι ευκολότερο απ΄ του ηλίθιου την αυλή να αποσπάσεις το κατιτις σου, δίχως αυτός να παραπονεθεί για την κλοπή, μιας και αυτή προσδίδει τελικά αξία στην αυλή του.Χωρίς αυτή κανείς δεν πρόκειται να ασχοληθεί μαζί της. Πάψε λοιπόν στων ηλιθίων τις αυλές να τριγυρνάς και απ΄ τις κλοπές του βιού τους να προσπαθείς να στήσεις τη ζωή σου. Των άξιων τον βιό τον αποσπάς ειναι αλήθεια κάπως δυσκολότερα. Αλλά αυτός είναι τελικά που θέτει και το μέτρο της προσδοκίας της δικιάς σου.
Παρότρυνε την ικανότητα να ξεπροβάλλει απ΄ της παραίτησης τα βάθη. Θέλει , είναι η αλήθεια, παρακάλια για να ξορκίσει αυτή το ακύμαντο του ιδιώτη βίου και θαρρετά να βάλει πλώρη για το ταραγμένο των πολυσύχναστων των αγορών . Αλλά έτσι είναι φτιαγμένη αυτή. Απο τέτοια υλικά πλασμένη. Να καυχιέται συνεχώς για τις ψηλές και άγριες κορυφές και να αποστρέφει εμμονικά το βλέμμα της απ΄ το επίπεδο της εκεί κάτω πεδιάδας.....
Μα επιτέλους τι δεισιδαιμονίες μοντέρνες είναι αυτές; Πώς κατήντησε έτσι ο λαός μας; Να πιστεύει σαν τους θρησκόληπτους άλλων εποχών πως για το κακό της μοίρας του ευθύνεται η οργή του Μνημονίου.Οπως κάποτε πιστεύανε πως για του Εγκέλαδου τις πράξεις ευθύνη έφερε η οργή του Καταιβάτη Δία. Το ξέρω αγαπητέ μου πως στης αγοράς σου τις πλατείες περιφέρονται μέρες τώρα γλοιώδεις σοφιστές που εργολαβία αναλάβανε του Μνημονίου τις ημέρες να σου τις παρουσιάσουνε ως έργα αποκλειστικά δικά σου. Που πήγαν όμως οι ρήτορες της αγοράς; Τι γινήκαν του ορθού του λόγου οι καθολικές οι εξηγήσεις; Τα επιχειρηματα και οι λοιπές συνάφειες της σκέψης σε ποιούς δρόμους βολοδέρνουν; Που κρυφτήκαν όλοι αυτοί που θα πρεπε τώρα το ανάστημά τους να ορθώσουν; Ρωτάω και απαντήσεις δεν μπορώ να βρώ..........Σε χαιρετώ λοιπόν και το εις το επανιδείν ας είναι ο επίλογος μας.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου