Του Στέλιου Φούντογλου
Από μικρός αγαπούσα το Θεό και πίστευα με δύναμη και λατρεία. Θυμάμαι σαν χθες, παπαδοπαίδι στον Άγιο Νικόλα και κάθε Κυριακή στο Κατηχητικό. Ένιωθα τότε, μια θρησκευτική μέθεξη ανεξήγητη, μια ηρεμία, ένα χέρι να με ακουμπάει με στοργή κι αγάπη, κι ας ήμουν μικρός. Τις νύχτες μέσα στον ύπνο μου ξυπνούσα από το άγχος, διότι δεν είχα κάνει την προσευχή μου. Ναι, πίστευα στο Θεό και συνεχίζω να πιστεύω ακόμα, αλλά...
Ένα αλλά με έφερνε πάντα αντιμέτωπο με αναπάντητα και μεταφυσικά ερωτήματα που πολλές φορές με ανησυχούσαν και με προβλημάτιζαν στην παιδική αθωότητά μου. Οι περισσότεροι νέοι σήμερα δυστυχώς δηλώνουν αδιάφοροι για τη θρησκεία μας, για την Ορθοδοξία μας, μη μπορώντας να προσδιορίσω αυτή την απαξίωση προς τα ιερά και όσια. Όλα εξελίσσονται με τέτοια ταχύτητα, με ρυθμούς ανεξήγητους και ανώφελους, που στο διάβα τους παρασέρνουν κι αυτή την εκκλησία.
Νέα ήθη, μοντέρνοι παπάδες, νέες συμπεριφορές, κοσμικοί τρόποι, διαφορετικοί τρόποι προσέλκυσης πιστών στο χώρο του Θεού, αλλοπρόσαλλες, προκλητικές και εριστικές συμπεριφορές από ορισμένους κληρικούς, εθνικιστικά τερτίπια, συσσώρευση πλούτου, λησμονώντας τη λέξη ταπείνωση και τριμμένο ράσο, είναι μόνο λίγα από τα στοιχεία που απομάκρυναν την εκκλησία από τον ιερό προορισμό της, και την πνευματικότητά της.
Η περίοδος που διανύουμε, περίοδος οικονομικής κρίσης, τις ημέρες του Πάσχα μέσα στην κατάνυξη και στο πένθος των ημερών, η απάτη, η υποκρισία, η αισχροκέρδεια των συνεργατών των ανώτερων λειτουργών της εκκλησίας,(το καλαθάκι για τον οβολό) ενοχλητικός θόρυβος που σου αποσπούσε την προσοχή από όλη την ομορφιά του θείου δράματος, σε οδηγούσε σε σκέψεις πλανερές... Πάλι καλαθάκι βγάζουν; Ψιθύριζαν οι πιστοί και προσπερνούσαν τον ολιγόλεπτο θυμό τους παραμένοντας κοινωνοί στην ιερή εκείνη στιγμή. Θα αναρωτηθείτε φυσικά, πόσα εκατομμύρια «φαγώθηκαν» στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου; Και όλοι σιώπησαν με μια σιωπή συνενοχής. Να μην προσβάλουμε τα ιερά και τα όσια της πατρίδας, της Ορθοδοξίας.
Πάντα οι πιστοί εναποθέτουν τις ελπίδες τους στη χριστιανική πίστη, στην εκκλησία.
H αξία της περιουσίας της Εκκλησίας είναι μεγάλη και ανεκτίμητη. H πολιτεία δεν την έχει καταγράψει και η ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος δηλώνει επισήμως ότι δεν γνωρίζει τα περιουσιακά στοιχεία των μοναστηριών, των μητροπόλεων και των ναών. Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης, ακίνητα, μετοχές και καταθέσεις.
Αλλά ας είμαστε λίγο περισσότερο επιεικείς με την αποστολή της εκκλησίας και το φιλανθρωπικό της έργο. Διάβαζα κάπου, ότι περισσότερα από 96 εκατομμύρια ευρώ δαπάνησε για φιλανθρωπικούς σκοπούς το 2010, η Εκκλησία της Ελλάδος. Και όμως ο λαός «πεινάει». Οξύμωρο δε νομίζετε;
Πριν από λίγες μέρες είχα την τιμή να συνοδεύσω ως στρατιώτης την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Ζιδανίου από το Μοναστήρι, στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Κοζάνη. Κατά την μεταφορά της εικόνας σταματούσαμε σε χωριά που βρίσκονταν πάνω στον δρόμο, για να την προσκυνήσουν οι πιστοί. Πλήθος κόσμου σε κάθε στάση περίμεναν την ιερή εκείνη στιγμή που θα ακουμπούσαν τα χείλη τους πάνω στην εικόνα.
Προβληματίστηκα και συγκινήθηκα παράλληλα, όταν έβλεπα πιστούς να δακρύζουν, φτάνοντας μπροστά στην εικόνα της Παναγίας. Εκνευρίστηκα όταν σε κάθε στάση κρατούσα ένα «κουτί» και παρατηρούσα έναν -έναν τους πιστούς κάθε ηλικίας να δίνουν από το κομπόδεμα τους. Θύμωσα όταν κατάλαβα ότι αυτή η στιγμή για κάποιους ήταν μια διαδικασία ρουτίνας. Εξαγριώθηκα όταν με ύφος προστακτικό ένας ιερέας φώναζε στους πιστούς να «επισπεύσουν την πίστη τους». Άραγε ο Θεός συμφωνεί; Μήπως η πίστη μας, για κάποιους, είναι συνυφασμένη με οικονομικά οφέλη;
Και όμως ο λαός μας δεν θα γυρίσει ποτέ την πλάτη του στην εκκλησία, και ούτε θα τραυματίσει το κύρος της και την πνευματικότητά της, ούτε ποτέ θα μειώσει την ηθική της ακτινοβολία , απλά θα πρέπει οι ιεράρχες να αποτελούν πρότυπο ζωής και να ανταποκρίνονται στις πνευματικές προσδοκίες των πιστών. Η πίστη και η αφοσίωση μας εξ άλλου είναι χαρακτηριστικό της Ορθοδοξίας μας. Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία της έρευνας της Κάπα Research που έγινε για λογαριασμό του Βήματος της Κυριακής όπου σε ερώτηση για τον αν πιστεύεται στον Θεό, το 56,3% λέει «ναι» και το 20% «μάλλον ναι». Αντίθετα, «όχι» απαντά το 13% και «μάλλον όχι» το 7,7%. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.
Όσο και αν κάποιοι επιμένουν να μειώσουν και να εξευτελίσουν την πίστη μας δεν θα τα καταφέρουν. Όπως είχε πει και ο Πλούταρχος, ένας από τους μεγαλύτερους ιστορικούς και βιογράφους της αρχαιότητας: «Αν περιοδεύσεις τον κόσμο, θα βρεις και πολιτείες αφρούρητες, αγράμματες, αβασίλευτες, αχρήματες, άπειρες από θέατρα και γυμνάσια, αλλά πόλη ανίερη και άθεη, που να μην ξέρει τις προσευχές, ούτε τους όρκους, ούτε τις μαντείες, ούτε τις θυσίες για καλό και την αποτροπή κακού, κανένας ούτε βρήκε ούτε θα βρει πουθενά». Ο Θεός μαζί μας....
Εις το επανιδείν...
Στέλιος Φούντογλου
Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου