Έχουνε γνώσιν οι φύλακες ή περι Αγανακτισμένων....

Του Παπαδόπουλου Αντώνη

Στην σύγχρονη Αμερική όταν περιμένουν σημαντικές εξελίξεις συνήθως εμφανίζεται απ’ το πουθενά ο Κίσινγκερ και δίνει καμιά στημένη συνέντευξη ή κάνει ένα σχόλιο σε εθνικό δίκτυο, έτσι ώστε να πάρουν γραμμή τα ΜΜΕ για το τι θα ακολουθήσει … 40 χρόνια μάστορας έχει ψήσει …

Στην Ελλάδα το ρόλο του Κίσινγκερ έχει παίξει κατά καιρούς ο επίτιμος της ΝΔ (ο undead βρε) όταν κυβερνούσε η επάρατος, ενώ απ’την πλευρά του ΠΑΣΟΚ έχουμε πληθώρα δελφίνων : Πάγκαλος  (για τις δύσκολες αποστολές) , Σημίτης (παλαιότερα όταν ήταν στην απέξω) , Γιαννόπουλος (παρότι δεν του δίνανε σημασία του Βαγγέλα) και βεβαίως Σπράος (επι Σημίτη).

Επειδή ξεμείναμε όμως από Κίσινγκερ , στην Ελλάδα πρωτοτυπήσαμε και δώσαμε το αξίωμα απευθείας στα ΜΜΕ. Η κοινή γνώμη , καταφανέστατα τον τελευταίο χρόνο και σιγά σιγά τα τελευταία 10, βιάστηκε κατ’επανάληψη και όχι απλά διαμορφώθηκε αλλά μπήκε σε στενό καλούπι σιδερένιο από τα ΜΜΕ. Οι τηλεόραση, κατά κύριο λόγο αλλά και ραδιόφωνα, εφημερίδες δεν ψηλαφούν την κοινή γνώμη αλλά την καλουπώνουν, την γυψάρουν, την στοκάρουν και την σπατουλάρουν κατά το δοκούν για να την παραδώσουν έτοιμη, εύπεπτη στη ίδια την εξουσία …

Ο Κίσινγκερ των ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι καταφανέστατα ο Ι.Κ. Πρετεντέρης, ή αν θέλετε ο Μητσοτάκης του Γ.Α. Παπανδρέου. Όσα φοβούνται να πουν οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ της κρίσης τα διατυπώνει ο άνθρωπος που έγραφε τους λόγους του Σημίτη και τα περνάει σε πανελλαδική εμβέλεια. Έτσι και με τους «αγανακτισμένους» , η αρχική αμηχανία από την άρχουσα τάξη ακολουθήθηκε από 2 άρθρα του επιφανούς δημοσιογράφου σε μεγάλα έντυπα. Το ένα έκανε λόγο για «κίνδυνο εκτροπής του πολιτεύματος» από τις διαδηλώσεις των αγανακτισμένων στο Σύνταγμα και το άλλο αποδίδει και κάποια εύσημα στο πολύχρωμο, ακομμάτιστο (και άλλα γλυκανάλατα) κίνημα των αγανακτισμένων που είναι υγιές και αυθόρμητο κτλ, κάτι που άλλαξε και τη στάση του τηλεοπτικού σταθμού που εργάζεται απέναντι στους «Αγανακτισμένους»

Με το φτωχό μου το μυαλό, η μετάφραση της παραπολιτικής πένας σημαίνει 2 πράγματα : α) δεν πειράζουν αυτοί οι περίεργοι που κάθε μέρα στις 6 παρατάνε τα σπίτια τους και τρέχουν στις πλατείες, άστους θα κουραστούν που θα πάει και β) αν τολμήσουν και αρχίζουν να σοβαρεύουν τα πράγματα , μια προβοκάτσια είναι πολύ εύκολη.

Μεγάλη συζήτηση γίνεται για τις στοχεύσεις και τα αιτήματα των «Αγανακτισμένων», ενός ετερόκλητου πλήθους που αρχικά και μέχρι τώρα πραγματικά εκφράζει μόνο αγανάκτηση. Οι Ισπανικές ρίζες του κινήματος έχουν να κάνουν καθαρά με το ιστορικά ριζωμένο σε αυτό το λαό πατροπαράδωτο αναρχισμό της αμεσοδημοκρατίας και της συνεχούς ζήμωσης. Η έκφραση του στην Ελλάδα μέχρι τώρα είναι πιο μπερδεμένη και από τα χρώματα στα τζαμαϊκανά πανωφόρια, αλλά και η έλλειψη στόχευσης είναι βούτυρο στο ψωμί του συστήματος. Θα δούμε που θα οδηγήσει , γιατί είναι η μοναδική υγιής δομή που στήθηκε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, αλλά θα ήμουν πιο ικανοποιημένος , αν ο Κίσινγκερ μιλούσε αλλιώς για όλους εμάς τους «Αγανακτισμένους». Θα ήξερα ότι ήμασταν σε πιο σωστό δρόμο

Ο Παπαδόπουλος Αντώνης είναι ειδικευόμενος ορθοπαιδικής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας